dame-fútbol

martes, diciembre 26, 2006

LO MEJOR DEL 2006

Se acerca el final de este buen año en lo personal y este maldito en lo futbolístico. Y como nada bueno ha dejado en cuanto a títulos que me hayan alegrado y demás, destacaré otra noticia como lo mejor de este año 2006. Resulta que el pasado 24 de Diciembre, y no el de hace tres días, sino el de hace un año y tres días, recibíamos una mala noticia: Alfredo Stéfano, Di Stéfano, había sufrido un infarto de miocardio. La nochebuena sería más triste y preocupante que nunca. Pero voy a hacer caso omiso de lo que dice un conocido mio, "hay muchas Navidades y pocas noches buenas".

Afortunadamente anteayer, 24 de Diciembre, fue una Nochebuena buena. Del todo. Don Alfredo, el maestro, ya está totalmente recuperado y su ataque al corazón, a ese duro y ganador corazón, está olvidado. Expresa, con la peculiraridad que le caracteriza, que "estuvo a punto de palmarla". Gracias a dios no lo hizo. Y es que es obvio que los años pasan y que la edad no perdona, pero es difícil hacerte a la idea de que algún dia va a faltar aquel que ha hecho tanto porque yo me aficionara a este deporte del que ahora soy un adicto.

Pues nada, a él va dedicado el post de lo mejor del año 2006. Que siga dando guerra, y poniendo esa pizca de genialidad a cada palabra que exprese. Ya lo decia Serrat en aquella canción dedicada a Kubala: "Di Stéfano era un pou de picardia". Hagámos caso a Ignacio Zoco, que nos dice que tenemos Saeta Rubia para rato. Que así sea.

15 Comments:

Publicar un comentario

<< Home